علی ای شاه عرب مظلوم عالم

                         ای که بودی درجهان تو پیش از آدم

نور خلقت را که دیدم در وجودت 

                           عشق راهم دیده بودم در سجودت

یار پیغمبر بُدی در صلح و در جنگ

                     می زدی بر چهره دشمن خواری و ننگ

می شدی یار یتیم در ظلمت شب

                         نیمه شب تو می کنی نجوای، با رب

می گشایی درب قلعه را به یک دست

                  می کُشی این ناکسان با شور و سرمست